Hıyar toprakta organik gübrenin bol olmasını ister. Dekar başına 3-6 ton yanmış çiftlik gübresi sonbahar veya ilkbaharda ekimden en az birkaç ay önce toprağa verilmesi gerekir. Genellikle organik gübrelemeyi tamamlayıcı olarak dekara 5-10 kg N, 8-10 kg P, 10-15 kg K, 4-6 kg Ca ve 5 kg Mg verilmelidir. Mg kalite açısından çok önemlidir. Azot verim ve kalite üzerinde doğrudan etkilidir.

Dengesiz ve fazla N meyve iriliğine ve yumuşak yapılı meyve oluşumuna neden olur. Azot noksanlığında yaprakların rengi açılır, yapraklar zamanından önce sararıp dökülürler. Çiçeklerin ömrü kısalır, meyveler açık renkli olur, irileşmez ve küçük kalır. Azotlu gübrenin yarısı tohum ekiminden önce toprak hazırlığı sırasında temel gübre olarak verilir, ¼ ?ü kol atma döneminde, ¼'ü de meyve bağlamanın başlangıcında toprağa verilir. Fosforlu gübre meyve tutumu için önemlidir. Fosforlu gübrenin tamamı triple süper fosfat şeklinde verilmelidir. Fosfor noksanlığında gelişme yavaşlar, yan sürgün teşekkülü zayıflar. Yapraklar kirli ve gri yeşil renge dönüşür. Yaprak kenarları yukarı doğru kıvrılır. Yaprak ayası üzerinde muntazam olmayan kahverengi lekeler meydana gelir. Potasyum meyve kalitesini önemli ölçüde etkiler.

Meyve sertliği üzerine olumlu etkisi vardır. Potasyumun 2/3'ü tohum ekiminden önce toprak hazırlığı sırasında temel gübre olarak, 1/3'ü ise sulamada verilmelidir. Kalsiyum diğer ticari gübrelerle birlikte temel gübreleme sırasında toprağa verilebildiği gibi bitki gelişimi sırasında da CaNO3 halinde verilebilir. Gerekli Mg tek defada tohum ekimi öncesi toprak hazırlığında verilir. Mg ve K noksanlıkları görüldüğünde yapraktan püskürtme yaparak da bu gübreler verilebilir.

Hıyarın önemli hastalıkları, yalancı mildiyö, külleme, hıyar mozaik virüsüdür, bunlarla kimyasal mücadele yapılabilir, bunun yanısıra dayanıklı çeşit ve münavebede yapılmalıdır. Önemli zararlılar ise yaprak bitleri, beyaz sinek, kırmızı örümcek ve nematodlardır. Nematodlu yerde üretim yapılmamalıdır, diğer zararlılarla uygun kimyasal mücadele yapılabilir.