Sera’da patlıcan güneşli günlerde 35-40°C sıcaklıklara dayanabilir. En uygun sera sıcaklığı 20-30°C’dir. 40°C üstündeki sıcaklıklar büyümeyi durdurur. -1°C’de bitki yaşamını yitirir. Patlıcanın gövdesi odunsu bir yapıya sahiptir. 60-100 cm boyda olan çeşitlerde gövde hiçbir desteğe gerek kalmadan ayakta durabilir, ancak 3 metre boylananlarda askıya almak gereklidir.Patlıcan besin maddelerince özellikle humusca zengin iyi drene edilmiş topraklardan hoşlanır. Toprak ne çok kuru nede çok yaş olmamalıdır. Toprak nemindeki düzensiz değişimler çiçek dökülmelerine ve

dengesiz büyümeye neden olabilir. Patlıcan seralarında 1-2m/saniyelik bir hava hareketi istenmektedir. Patlıcan bitkileri üzerindeki meyveye dönen iri çiçek sayısını arttırmak için, sulamayı azaltma, besin madde dozunu arttırma veya gündüz sıcaklıklarını yükseltme yoluna gidilir.


Patlıcan suyu çok sever. Yetiştirme devresinde düzenli sulama yapılmalıdır. Bir bitkiden 10-30 hatta daha fazla meyve alınabilir. Yetiştirme döneminde kötü koşullar liflenmeye ve odunlaşmaya neden olur. Koyu renkli meyvede, demir noksanlığı düşük sıcaklık veya düşük ışık
şiddeti olduğu durumlarda renk açılması oluşur.

Toprak sterilizasyonu yapılmadan dikim yapılmamalıdır. Solarizasyon ile dezenfeksiyon tercih edilmelidir.

ASKIYA ALMA: Seradaki bitkiler 30-40cm boylanınca her bitkinin ana gövdesi ipe bağlanarak ve ipe sarılarak tele asılır. Bundan sonra yan dalların oluşması beklenir. Ana dal ile birlikte 3-4dal bırakılarak diğerleri kesilir. Bırakılan dallar ipe sardırılarak tele asılır.

Bağlama esnasında ana dallar yana doğru açılarak bitkinin orta kısmının yeterli güneş görmesi ve havalanması sağlanmalıdır. Haftada bir, büyüme ucu askı ipİ etrafında ve saat yelkovanı doğrultusunda döndürülür. Dallanmanın oluştuğu yere kadar dip sürgünleri ve koltuklar alınmalıdır. İpe sardırılmış dallar üzerinde çiçek teşekkül etmiş sürgünler, çiçekten sonraki 1-2 yapraktan sonra uçları kesilmelidir. Bu işlem hasat sonrasına kadar devam etmelidir.