Ekime müsait arazinin çoğunda hububat ekilir. En çok buğday ayrı olarak çavdar, darı, arpa, baklagillerden özellikle fasulye yetişir. Tütün azdır. Ancak çok kalitelidir. “Virginia” tipinde olup özel renk ve kokuya sahiptir. Meyvecilik sebzecilikten ileridir. Cevizleri, armutları meşhurdur. Antep fıstığı, meyan kökü, elma, kiraz ve dut bol miktarda yetişir. Ahlat’ın armudu ile meyan kökü yüzyıllardan beri ün yapmıştır. Vişne, badem, ayva ve kayısı da yetişir.

Meyvecilik sebzecilikten ileridir. Cevizleri, armutları meşhurdur. Antep fıstığı, meyan kökü, elma, kiraz ve dut bol miktarda yetişir. Ahlat’ın armudu ile meyan kökü asırlardan beri ün yapmıştır. Vişne, badem, ayva ve kayısı da yetişir.

Bitlisin büyük bir bölümün dağlık, kayalık ve ormanlık olması nedeniyle bitkisel üretim yapılan alanlar çok sınırlıdır. Tarım ve Hayvancılık, Bitlis halkının temel geçim kaynağıdır. Tarımsal faaliyetler arasında hayvancılık başta gelmektedir. Bitkisel üretimin ekonomisine katkısı hayvancılığın gerisindedir. İl topraklarının %18.9’u tarım arazisidir, tarıma elverişli olup kullanılmayan arazi oram %2,09’dur. 126,761 hektar olan tarım arazisinin %20,6’sı sulanmaktadır. Sulanan arazilerde tütün, pancar, patates ve meyve üretilmektedir. Tarım alanlarının %73,61’i ekili alanlardan oluşmaktadır, %25.24’ü nadas, %0,61 sebze %054’ü mera ve bağlıktır.

Yetiştirilen önemli ürünler çavdar ve tütündür. Bitlis tütünü sert içimli ünlü bir tür olup, Bitlis Sigara Fabrikasında işlenmektedir. İlde yetiştirilen en önemli meyve ise ceviz olup, yüksek verimliliği ve kalitesi ile tanınmaktadır.

Bitlis tarımında makineleşme 1970’lerde ve çok sınırlı bir şekilde başlamıştır. Tarımda teknolojik girdiler ve sulama da çok sınırlıdır. Bitkisel üretimde geleneksel yöntemler kullanılmaktadır.