Tarım Vadisi

Tarım Vadisi, Organik tarım yetiştiriciliği

İklim istekleri açısından seçici olan havuç toprak istekleri bakımından da seçici bir bitkidir. Havuç üretiminin başarısında toprak yapısının önemli bir etkisi vardır. Toprağın yapısı toprağın derinliği toprakta köklerde zarar yapan zararlılardan bulunup bulunmadığı başarıyı etkiler. Hafif bünyeli topraklarda havuç üretimi uygun besleme ve bakım şartlarında çok iyi sonuç verir. Böyle topraklarda kültürel işlemler çok kolay ve ekonomik olduğu gibi elde edilen üründe yüksek kaliteye ulaşılır.

Marullar fazla miktarda su tüketirler, çimlenmeden itibaren hasat edilinceye kadar bol su isterler.

Suya en fazla ihtiyaç duyulan dönem normal hasat iriliğini aldıkları tarihten 15 gün önce başlar ve hasada kadar devam eder. İklim şartları ve toprak özelliği dikkate alınarak toprağın devamlı nemli tutulmasına dikkat edilmelidir. Marullarda en çok başvurulan sulama yöntemleri masura ve damla usulü sistemlerdir.

Toprak istekleri bakımından seçici bir bitkidir. Turpun düzgün olması, tadın ve aromanın iyi bir şekilde gelişmesi için hafif bünyeli tınlı topraklarda yetiştiricilik yapılmalıdır. Toprak bünyesi ağırlaştıkça turpta şekil bozulmaları, çatlamalar yanında acılaşma ortaya çıkar. Bu nedenle killi ve ağır topraklarda turp yetiştirilmemelidir. Kumlu topraklarda, organik gübre ve ticaret gübresi kullanımı iyi sonuç verir. Besin maddesi yönünden fakir olan zayıf topraklarda koflaşma meydana gelir.

Toprak kışın derin işlenerek iyi su toplaması sağlanır, ilkbahardaki sürüm ise 10-15 cm derinlikte yüzeysel olarak yapılmalıdır. Hıyar bitkileri baklagil, soğan, pırasa, pancar ve lahana grubu sebzelerinden sonra çok iyi gelişir. Tahıllar, domates ve patates tarımından sonra mecbur olmadıkça hıyar üretimi yapılmamalıdır.

Hasat zamanı gelmiş olan karpuzlar, meyvenin üzerinde 4 -5 cm sap parçası bırakılacak şekilde bıçakla kesilir. Kabukları üzerinde yara oluşturulmamalıdır. Ağırlıklarına göre tasnif edilir. Hasat gecikecek olursa içleri boşalır. Fazla üst üste olmayacak şekilde araçlara yüklenir.

Tek sıralı yetiştirme:

Bu yetiştirme şekli özellikle makinalı ekim ve toprak işlemedeki kolaylıkları nedeniyle tercih edilir. El ile ocak usulü tek sıralı ekimde, sıra arası 130-140 cm , sıra üzerinde 40-50 cm'de bir ocak olacak şekilde ekim yapılmalıdır. Tohum ekimi tavlı toprağa 4-5 cm derinliğe ve her ocağa 2 veya 3 tohum gelecek şekilde yapılmalıdır. Elle ekimde dekara 200-250 g, mibzerle ekimde dekara 300-400 g tohum atılır. Mibzerle tohum ekiminde sıra araları 130-140 cm, sıra üzerleri ise 10-15 cm olacak şekilde uygulama yapılır. Ekim derinliğindeki toprak sıcaklığının en az 15 0C olması çimlenme hızı ve düzeni bakımından önemlidir.

Marulun en iyi yetiştiği toprak tipleri, kumlu tın ve killi tın arasında kalan topraklardır. Yüzeysel köklü olduğu için toprağın 20-30 cm
lik üst kısmının yeterli besin maddesi içermesi gerekir. Toprak besin maddeleri ve organik maddece zengin olmalı, su tutma kapasitesi
yerinde olmalıdır.

Tohumlarının ekiminden 7-10 gün kadar sonra fasulyeler çimlenmeye başlar. Çimlenme böylece başladıktan sonra toprağın kabartılması, yabani ot mücadelesinin yapılması ve toprak yüzeyinde yağış ve sulamalar nedeniyle oluşan kaymak tabakasının kırılması amaçlarıyla toprağın düzenli olarak çapalanması gerekir. Sert kaymak tabakasını kırıp toprak yüzeyine çıkamayan fideler için toprağın kaymağının, fideleri zedelemeden bir sopayla kırılması iyi olur.

Enginar çok yıllık bitki olması nedeniyle drin bünyeli, humusca zengin ve iyi drene edilmiş topraklardan hoşlanır. Çok hafif karakterli, kumlu veya çok ağır karakterli toprakları sevmez.

Vejetasyon süresi uzun olduğundan doğrudan tohum ekimi ile yetiştirilemez. Tohumlar bölgemizde Aralık–Ocak aylarında ekilmelidir. Fideler ise Mart-Nisan aylarında dikilir. Tohumlar için en iyi çimlenme toprak sıcaklığı 21-26 ºC arasında olmalıdır.

Lahanalarda iyi bir yetiştiricilik yapılmışsa genellikle hasat bir defada yapılır. Ayrıca lahanalarda hasadı çeşidin iriliği, erkenciliği, yetiştirme ve bakım şartları ile pazar şartları etkiler. Ülkemizde yetiştirilen çeşitler yavaş ve kademeli olarak gelişir ve dikimden 3-6 ay sonra hasada gelirler. Ülkemizde lahanaların hasadına genellikle eylül-ekim aylarından itibaren başlanır.

Enginarlar genellikle haftada bir veya iki defa hava durumuna bagli olarak el ile toplanırlar. Tarlalar 1-3 ay arasında hasatlanabilir. Yıllık üretim yapılan tarlaların daha kısa, hasatlama maliyetini azaltan daha yoğun bir üretim sureci vardır. Yıllık enginarlar mevsim suresince otuz kez veya daha fazla hasatlanirlar.

Hasat; 2-3 günde bir, tam verime geçtiğinde ise her gün, meyvelerin dala bağlanan sapından keskin bir bıçak veya makasla kesilerek yapılır. Meyveler asılarak kopartılmamalıdır. Meyvelerin çizilmemesine ve zedelenmemesine özen gösterilmelidir. Mümkünse hasat sabah erken veya akşam saatlerinde yapılmalıdır.

Hasat periyodu çeşidin erkencilik durumuna göre değişmekle birlikte ağustos sonundan aralık ayına kadar devam eder. Brüksel lahanasında tohum ekiminden ilk hasada kadar 80–140 günlük süre geçer.

Brüksel lahanasında hasat, yaprak koltuklarında oluşan başların sıkılaşıp 2,5–5 cm çapına ulaşarak parlak bir görünüm aldığında ve sararmadan önce yapılmalıdır. Hasatta geç kalınmamalı, başlar gevşeyip patlamadan toplanmalıdır.

Bitkinin erken gelişme devresinde serin havaya gerek vardır. Baş bağlama ve başın büyümesi için sıcaklığın fazla olması şarttır. Erken gelişme devresinde ortalama sıcaklık 12,8 ºC olmalıdır. Baş bağlamaya başladığı zaman 21 ºC, başın olgunlaşması için 24-27 ºC optimum sıcaklıklar istenir. Soğan bitkisi -8, -10 ºC sıcaklıklara dayanır.