Tarım Vadisi

Tarım Vadisi, Organik tarım yetiştiriciliği

Her çeşit meyve, sebze ve tahılın yetiştiği Erzincan gerçek bir tahıl anbarıdır. Yetiştirdiği sebzenin üçte birini dışarıya satar. Buğday, arpa, çavdar, fasulye, fiğ, patates, domates, lahana ve havuç ilde yetiştirilen belli başlı tarım ürünleridir. Meyvecilik çok ileridir. Bilhassa kayısı, zerdali, dut, elma, armut ve bâdem bol yetişir. Üzümleri lezzetli ve meşhurdur. Eğin’in bâdemi isim yapmıştır.

Tarımın yurdumuzda yaygın yapıldığı yerlerden olan Afyon ilinde Ekilebilir toprakların yaklaşık olarak üçte ikisin de başta buğday ile arpa olmak üzere tahıl üretimi yapılmaktadır. Ağırlıklı olarak yöre halkınca tüketilen bu tahılların haricinde şehrin gelir getiren en önemli tarımsal ürünü ise haşhaştır.

Türkiye haşhaş üretiminin yaklaşık olarak yarısı Afyonkarahisar ilinde yapılmaktadır. Haşhaş kapsüllerinden tıpta yararlanılan afyon, ve ayrıca tohumlarından ise yağ çıkarılır. Küspesinden hayvanlar için yem yapılmaktadır.İl tarımında Şekerpancarı, ayçiçeği ve patates de önemli bir yer tutmaktadır.

Niğde ili Anadolu’nun buğday ambarı sayılan 10 il arasında yer alır. Türkiye’de en çok elma bu ilde yetişir. Bunlara ilâveten baklagiller, ayçiçeği, patates, buğday, arpa, çavdar, fasulye, nohut, sarmısak ve şekerpancarı da yetişir.

En çok tahıl ekimi yapılır. Ekim alanı az ve iklim şartları elverişsiz olduğundan tarım ürünü çeşidi ve verim azdır. Sebzecilik ve meyvecilik gelişmemiştir. Az miktarda kavun, karpuz, üzüm ve lahana yetişir. Başlıca ürünleri buğday, arpa, mısır, nohut, tütün ve şekerpancarıdır.

Ağrı ilinde genel olarak geçim tarımdan ziyade hayvancılıktan karşılanmaktadır. Ancak üç büyük ilçesinde farklı tarım ürünleri de yetiştirilmekte olan ilin tarımsal faaliyetlerini bu üç bölge olarak ele alalım.

İl topraklarının % 91.7’si tarıma elverişlidir. Bu toprakların ise % 46’sı orman ve makilerle kaplıdır.

Arâzi ve mevsim şartları sebebiyle, tarım ürünleri çeşit ve miktar bakımından fazladır. Tahıl, baklagiller, sanâyi ürünleri, sebze ve meyvenin en çok istihsal edildiği illerden biridir. Başlıca ürünleri buğday, arpa, mısır, pirinç, nohut, bakla, tütün, pamuk, susam, karnabahar, kereviz (Türkiye’de kereviz ve karnabahar en çok Manisa’da yetişir), domates, patlıcan, pırasa, kabak, biber, fasülye, ıspanak ve bol miktarda lahanadır.

İlin ancak dörtte biri ekilebilir arâzi olmasına rağmen, Gümüşhâne’nin ekonomisi tarıma dayanır.Tarıma müsâit ova ve vâdileri azdır. Tarım daha çok Kelkit ve Şiran ilçelerinin geniş olmayan ovalarında en çok tahıl ekimi şeklinde yapılır. Ayrıca mercimek, fiğ, patates ve şekerpancarı ekilir.

Çankırı ilinin ekonomisi tarıma dayanır. Gelirinin % 50’ye yakını tarım sektöründen temin edilir. Buğday, çeltik ve tuz ekonominin temelidir.

Ekime müsait arazinin çoğunda hububat ekilir. En çok buğday ayrı olarak çavdar, darı, arpa, baklagillerden özellikle fasulye yetişir. Tütün azdır. Ancak çok kalitelidir. “Virginia” tipinde olup özel renk ve kokuya sahiptir. Meyvecilik sebzecilikten ileridir. Cevizleri, armutları meşhurdur. Antep fıstığı, meyan kökü, elma, kiraz ve dut bol miktarda yetişir. Ahlat’ın armudu ile meyan kökü yüzyıllardan beri ün yapmıştır. Vişne, badem, ayva ve kayısı da yetişir.

Adıyaman, sahip olduğu coğrafi konum ve iklim açısından tarıma müsait bir İldir. Nitekim, halihazırda ekonomik açıdan tarıma dayalı İl özelliğini hala taşımaktadır. İlin, bir tarım İli olmasında, endüstri ve ticaret merkezlerine olan uzaklığında önemli bir etken olmuştur. Daha çok ve kaliteli tarım ürünleri üreterek çiftçilerin gelir düzeyini yükseltmek amacıyla gerek devletçe ve gerekse özel sektör tarafından bir çok proje uygulamaya konulmaktadır. Ancak, bölge çiftçisinin şu andaki sosyo-ekonomik düzeyi, sürdürülen çalışmalardan ivedi sonuç alınmasını oldukça güçleştirmektedir.

Bartın'ın ılıman iklimi tarım için çok uygundur. Ancak tarım arazilerinin küçük parçalar halinde çok dağınık ve yer yer engebeli olması makineli tarım yapılmasını zorlaştırmakta, bu da tarımın yeterince gelişmesini engellemektedir. Yörede hakim ekonomik sektör olan kömür, tarımdan gelir elde etme düşüncesini arka plana itmiştir. Makineli tarımın yapılamayışı verimi düşürmekte ve maliyeti artırmaktadır.

Aksaray ilinde 420.430 ha tarım ve 277.000 ha Mer'a arazisi bulunmaktadır. Bitkisel üretimde hububat ağırlıklı bir üretim söz konusudur. Aksaray'da yapılan eğitim ve yayım çalışmaları ile üretim deseni değişikliğine gidilmiş, yağlık ayçiçeği, dane mısır, yem bitkisi ekilişleri yetiştirilen ürünler arasına girmiştir. Bu kapsamda yıllar itibariyle;

Yemeklerde, çorbalarda kullandığımız mantar sadece bir lezzet kaynağı olmakla kalmıyor. Aynı zamanda birçok faydayı da beraberinde getiriyor. Elbette bu faydalarını her türlü mantar tüketiminde sağlayamayabilirsiniz. Özellikle kızartma ve çeşitli yollarla vitamin, besin değerlerini yitirmiş şekli ile bu faydaları sağlamanız mümkün değil. O yüzden mantar tüketiminde sağlıklı tüketim yollarını tercih etmeniz şart.

Biberlerde hasat; çeşidin erkenciliği, yetiştirme ve bakım koşullarına göre değişir. Biber, uygun büyüklüğü aldığında hasat edilmelidir. Çok körpe iken toplanırsa yola dayanımı azalır. Fazla geç toplamak da kalite özelliklerinin düşmesine neden olur. Meyveler normal büyüklüğünü aldığında toplanır.

Birbirinden dağlarla ayrılmış ovalar çok verimlidir. Her çeşit tarım ürünü yetişirse de, Artova’da tahıl, Kazova’da bağcılık ve Taşova’da tütün ekimi daha ağır basar. Tokat’ta sebze ve meyvecilik, sanâyi bitkileri ve baklagiller mühim yer tutar. Başlıca tarım ürünleri buğday, arpa, mısır, nohut, fiğ, şekerpancarı, yeşil mercimek, yonca, tütün, soğan, ayçiçeği ve patatestir.